Άλλαξαν οι ρόλοι (Kobe – Shaq)
Ο Kobe φαίνεται πως ωρίμασε αρκετά από μία δεκαετία γεμάτη προβλήματα με τα media, το Νόμο, κόντρες με τον Shaq και όλα τα βλέμματα πάνω του να περιμένουν το πρώτο του λάθος. Σαν μεγάλος superstar δίχασε τους φίλους του μπάσκετ σε αυτούς που τον λατρεύουν και σε αυτούς που τον μισούν. Κι όμως ποτέ δεν προκάλεσε ανοιχτά ούτε έκανε τα «καραγκιοζιλίκια» που έχουν κάνει άλλοι. Μετά το περσινό τίτλο του MVP, έρχεται αύριο το χρυσό στην Ολυμπιάδα (αν οι Αμερικάνοι χάσουν το post αυτό θα αυτοκαταστραφεί) και κλείνει ένα μεγάλο κεφάλαιο στη καριέρα του με το καλύτερο τρόπο.
Η NIKE όπως λέγεται, έκανε μία μεγάλη προσπάθεια στους Ολυμπιακούς να προβάλει σαν 2ο star δίπλα του τον LeBron. Η αποτυχία ήταν μεγάλη. Όπως ακούσατε ίσως από τον Σκουντή, ο ίδιος ο LeBron είπε «νόμιζα ότι ήμουν γνωστός μέχρι που ήρθα εδώ (στο Πεκίνο) με τον Kobe».
Όσο ο Kobe και η team USA παρελαύνουν μέχρι το χρυσό χωρίς υπεροψία για πρώτη φορά αλλά με σκληρή δουλειά και ταπεινότητα, ο κόσμος συνειδητοποίησε πως δεν έχουν αλλάξει πολλά εδώ και 20 χρόνια μεταξύ NBA και του υπόλοιπου κόσμου. Τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους μετά από μία περίοδο κλασικής ανωριμότητας των Αμερικάνων. O Kobe ήταν στο Πεκίνο για να το γευτεί αυτό, αντίθετα με τον παραδοσιακό ανταγωνιστή του Shaquille που ρεζιλεύεται στην Αμερική.
Είχε μία δεκαετία γεμάτη τίτλους, αστεία με τις κάμερες και το προφίλ του εύστροφου γλυκού γίγαντα. Απέδειξε ότι μπορεί να πάρει κούπα χωρίς τον Kobe αλλά τα καλά σταμάτησαν εκεί. Η κατηφόρα άρχισε πριν λίγα χρόνια και η κλίση τώρα μεγαλώνει.
- Όταν είδε ότι το Miami δεν είχε ελπίδες για playoff, παρίστανε τον τραυματία και χωρίς ίχνος φιλότιμου παράτησε την ομάδα μέχρι που πήρε την ανταλλαγή για τους Suns και ξαφνικά ανάρρωσε πλήρως.
- Δε ξέχασε να χάσει την αξιοπρέπεια του και κριτίκαρε τους παλιούς συμπαίχτες του λέγοντας «(εδώ στους Suns) κανείς δε μου ζητάει να παίξει με τον Quinn και τον Davis».
- Στη συνέχεια έφτασε στο διαζύγιο με τα media να τον κυνηγούν.
- Πρόσφατα ρεζιλεύτηκε με το περίφημο freestyle rap και για πρώτη φορά ίσως έκανε τον Kobe να φανεί ο καλός της υπόθεσης που δε μπήκε καν στο κόπο να απαντήσει. Αυτό στοίχισε στον Shaq τη θέση του στην Αστυνομία του LA που με υπερηφάνεια κατείχε τόσα χρόνια.
- Προχτές έφτασε στο πάτο. Η άγνωστη hip-hop τραγουδίστρια Maryjane (ημίγυμνη φώτο) τον χώρισε πριν ένα μήνα και ο Shaq άρχισε να της τηλεφωνεί βαριανασαίνοντας στο ακουστικό. Την απείλησε ότι θα «λαδώσει» τους συνεργάτες της για να τη παρατήσουν και τη παρακολουθούσε κρυφά. Του έκανε μήνυση και τώρα πλέον δε μπορεί να τη πλησιάσει λόγω ασφαλιστικών μέτρων. Δε περιμένα ποτέ τον Shaq τόσο χαμηλά…
Η αφορμή για αυτό το post είναι αυτό το άρθρο του Yahoo.
Buzzer Beater 
O Kobe ήτανε πάντα ταλέντο. Αν και θα ακουστεί σαν ιεροσυλία, είναι ο Τζόρνταν στη μετα-Τζορνταν εποχή και χαίρομαι που πλεον έχει μια πιο ήσυχη ζωη και είναι συγκεντρωμένος στο παιχνίδι του. Παρακολουθώ τους Lakers (όποτε τύχει) απ τον καιρό του Μάτζικ και έχω δεί τη διαφορά στο παιχνίδι του. Θα τανε κρίμα να χαραμίσει το ταλέντο του. Όσο για τον Shaq, πάει ξόφλησε. Απ τον καιρό που έφυγε απ τους Lakers και είχε την κόντρα με τον Kobe, κατρακυλάει χωρίς τελειωμό. Κρίμα για κάποιον που κάποτε υπήρξε πραγματικά μεγάλος καλαθοσφαιριστής. Απ οτι φαίνεται, έχει τρομερά προβλήματα συμπεριφοράς!
shaq sucks
Ιεροσυλία για τους «κολλημένους» με τα παλιά 🙂 Εγώ είμαι της άποψης ότι οι τωρινοί μπασκετμπολίστες είναι σαφώς ανώτεροι από οποιονδήποτε παλιό, συμπεριλαμβανομένων Jordan, Magic, Bird κτλ. Ατελείωτο βέβαια αυτό το θέμα, αλλά είναι απλά η εξέλιξη των ειδών που λέμε. Η τεχνική ικανότητα αναπτύσσεται και ακόμα περισσότερο τα φυσικά προσόντα και η εκγύμναση. Δε τίθεται θέμα σύγκρισης γιατί οι εποχές και τα δεδομένα είναι διαφορετικά.
Ο Shaq δυστυχώς ξεπέρασε κάθε όριο, δε το περίμενα ποτέ από αυτόν.
Οντως εχει ξεφυγει η κατασταση, αλλα μην ξεχναμε οτι οταν αρχιζουν οι προβολεις και στρεφονται αλλου, λαμβανοντας υποψη οτι ηταν στραμμενοι επανω σου απο τα 18 σου, μπορει να κανεις πολλες τραγικοτητες, ιδιως αν εχεις το χαζοχαρουμενο και επιπολαιο χαρακτηρα του Shaq.
Δεν θα συμφωνησω με την αποψη οτι οι σημερινοι μπασκετμπολίστες ειναι ανώτεροι από οποιονδήποτε παλιό, οπως δεν συμφωνω με το οτι τα «ιερα» τερατα του 80 και 90 δεν θα υπαρξουν παλι. Σαφως και αυτη η χιλιετιριδα ειναι αυτη που στα περισσοτερα αθληματα εχει σταματησει να μετραει τοσο το ταλεντο και οσο τα φυσικα προσοντα, που κατα μεγαλο ποσοστο φτιαχνονται, ωστοσο αν δεν εχει ικανοτητες ενας αθλητης δεν μπορει να ξεγελασει. Επισης το μαρκετινγκ που ειναι πιο επιστημονικο απο τις προηγουμενες δεκαετιες μας εχει τυφλωσει και λιγο εως πολυ εχει δημιουργησει τεχνηεντως «παιχταραδες».
Να θυμισω οτι μας ζαλιζαν τα αυτια 3 σχεδον χρονια πριν παιξει ΝΒΑ ο Lebron και αποδειχτηκε τελικα απογοητευση. Δεν νομιζω οτι απο την νεα γενια παιχτων (μετα το 2000) ο Paul θα γινει ο επομενος Isiah Thomas η Magic (ο μονος που φαινοταν για μενα ηταν ο Penny Hardaway αν δεν ηταν ατυχος) , ο Howard ο επομενος Olajuwon (αυτο δεν γινεται 100%, κακεκτυπο του Shaq θα παραμεινει), η ο Carmello ενας επομενος Pippen η Worthy, χωρις ωστοσο αυτο να σημαινει οτι στο μελλον δεν θα υπαρξουν παιχτες που θα ειναι ομοιοι η καλυτεροι τους. Εχω την αισθηση οτι η επομενη γενια απο αυτην σε 10-15 χρονια θα ειναι πιο σοβαρη με το αθλημα γιατι θα εχει διαμορφωθει διαφορετικα και το παγκοσμιο μπασκετ περα απο το ΝΒΑ και δεν θα εχουν παρει τα μυαλα τους τοσο πολυ αερα. O Jordan μεχρι στιγμης δεν νομιζω να απειλειται απο καποιον να θεωρηθει υποδεεστερος επιθετικα η αμυντικα, εβαζε 40αρες στις αρχες του 90 σε αμυνες που επεφτε το ξυλο της αρκουδας οπως των Knicks και Pistons, οποτε δεν νομιζω οτι θα τον σταματουσε κατι να το κανει εν ετει 2008 η ακομα και 2108, ο ανθρωπος ηταν και θα ηταν ασταματητος σε οποιαδηποτε εποχη.
Πώς γίνεται κάθε φορά και καταλήγουμε σε αυτή τη σύγκριση ε; 😀 Είναι αναπόφευκτο αλλά ο καθένας έχει τις απόψεις του. Πριν προχωρήσω να πω μόνο ότι θεωρώ δεδομένο ότι ο Jordan ήταν με διαφορά ο καλύτερος στην εποχή του για να μη παρεξηγηθώ.
Σχετικά με το marketing πάντως νομίζω συμβαίνει το αντίθετο. Ο Jordan στα χρόνια του είχε μυθοποιηθεί για αυτό ακριβώς το λόγο.. λόγω προώθησης και διαφήμισης μέσω της Nike, δεκάδων διαφημίσεων από αναψυκτικά μέχρι corn flakes. Ήταν ο πρώτος αθλητής στο κόσμο που έφερε την επιχειρηματικότητα στον αθλητισμό σε τόσο μεγάλο βαθμό. Κι αυτός είναι ο κύριος λόγος που δημιουργήθηκε αυτή η «ιδέα» για μύθο τον Jordan. Εκτός από αυτό βέβαια ήταν όπως είπα και ο καλύτερος. Τώρα πλέον όλοι διαφημίζονται, όλοι πουλάνε (σε μικρότερο βαθμό) οπότε κανείς δε κάνει εντύπωση στα μάτια των φιλάθλων.
Μετά τις αποσύρσεις του Jordan (που ακόμα κι αυτές έγιναν για εμπορικούς και άλλους σκοπούς που δεν είναι του παρόντος) οι Αμερικάνοι συνειδητοποίησαν ότι έπρεπε να κάνουν κάτι παρόμοιο για να βρουν το νέο πρόσωπο για διαφημίσεις και άρχισαν πανικόβλητοι να προβάλουν παίχτες σαν «καλύτερους του Jordan» (δηλαδή νέο πρόσωπο για πωλήσεις) όπως Glenn Robinson, Grant Hill και πολλούς ακόμα, μέχρι σήμερα τον LeBron.
Το «πρόβλημα» είναι ότι 20 χρόνια πριν δεν υπήρχε Internet, δεν υπήρχε διάδοση πληροφορίας. Ήταν πολύ εύκολο να δημιουργηθούν «θεοί» κάτι που τώρα πια δε γίνεται. Τα πάντα απομυθοποιούνται στο λεπτό. Γιαυτό και είναι πολύ δύσκολο για το κόσμο να αποδεχτεί την ανωτερότητα των τωρινών παιχτών.
Μου κάνει εντύπωση πάντως που μιλάς για απογοήτευση του LeBron όταν έχει ήδη καλύτερα νούμερα σε μικρότερη ηλικία. Αν και τα νούμερα δεν έχουν πρωτεύουσα σημασία, σίγουρα είναι στα ίδια επίπεδα με τον Mike. Χειρότερος σε mid-range αλλά αρκετά καλύτερος σε τρίποντο και ειδικά μέσα στη ρακέτα). Και αμυντικά έχει περισσότερα Blocks και λίγο λιγότερα κλεψίματα και αυτό είναι πολύ σημαντικό σε μία εποχή που δεν υπάρχει hand-check στη περίμετρο και τα φάουλ σφυρίζονται πιο εύκολα.
Για τον Howard έχεις απόλυτο δίκιο ότι είναι υπερτιμημένος. Δεν θα έχει ποτέ τη τεχνική του Olajuwon ούτε τη κυριαρχία του Shaq παρά τα καλύτερα φυσικά προσόντα. Είναι άγαρμπος, άμπαλος, ένα τέρας της φύσης χωρίς τεχνική κατάρτιση.
O Paul κατ’εμέ είναι ήδη 1-2 επίπεδα πιο πάνω από τον Isiah σε κάθε τομέα, από άμυνα μέχρι σκοράρισμα και πάσα. Κι αυτό είναι φανερό κι από τα νούμερα ήδη. Ο Isiah για παράδειγμα με δυσκολία είχε κάτω από 4 λάθη μέσο όρο (το ίδιο κι ο Magic) που είναι πάρα πολλά παρά τις 10+ ασσίστ. Ο Paul δεν έχει περάσει ποτέ τα 2.5 παρά τα 38 λεπτά. Φαίνεται πως θα είναι με διαφορά ο πιο αξιόπιστος PG στην ιστορία παρά τα μόνο 3 χρόνια καριέρας. Ο μόνος που κινήθηκε σε παρόμοια επίπεδα είναι ο Stockton.
Τι τεράστιο σχόλιο ήταν αυτό, έπρεπε να είχαμε forum!
Για το marketing το ιδιο πραγμα λεμε, απλα αυτο που ηθελα να πω ειναι οτι δεν ξερω κατα ποσο ευνοει αυτη η υπερεκθεση-υπερτιμηση τους παιχτες σαν αθλητες, ο Jordan ηταν απο τους λιγους που δεν του γυρισε μπουμερανγκ και ηξερε να τη διαχειριστει επιτυχως σε σχεση πχ με τον Kobe ο οποιος σοβαρευτηκε μεγαλος.
Η «αποτυχια» του Lebron αναφερεται στο οτι ηταν χαμηλοτερος των προσδοκιων για τον Jordan των 18 ετων, ετσι οπως ηθελαν να τον προωθησουν τα ΜΜΕ. Δεν διαφωνω οτι μπορει να γινει πολυ μεγαλος παιχτης, αλλα ακομα και να περασει τον Jordan στα νουμερα δεν θα ειναι ποτε τοσο «αερινος». Επιθετικα στα νουμερα μπορει να ειναι καλος στην ομαδα του ενος παιχτη με συμπαικτες Gibson,Varejao,Ilgauskas και Wallace αλλα ειμαι περιεργος τι θα γινοταν στους Bulls με Paxson/Kerr, Grant, Kukoc και Piippen. Αμυντικα περα απο τα blocks δεν μπορεις να φτασεις τα κλεψιματα που εκαναν στην καριερα τους Jordan/Stockton με την μπασκετικη ευφυια του Lebron (τα rebound είναι δεδομενο ότι είναι υπερ του 2ου).
O Paul με εντυπωσιασε στα play-off με τους Hornets, φετος ηταν η χρονια του. Βεβαια μεχρι εκει που εφτασε η ομαδα δεν οφειλεται μονο σε αυτον και το οτι γινονται λιγοτερα λαθη/38′ απο την μερια του ειναι λογικο γιατι ειναι αλλη η ποιοτητα συνολικα της ομαδας απο αυτη των Pistons του 90.
Η συζητηση αυτη θελει forum πραγματι!
bmaniac είσαι ο δημιουργός μπασκετικού μπλογκ το οποίο ανανεώθηκε τελευταία φορά αρχές Αυγούστου;
Οχι
συγγνωμη για την ερώτηση αλλά έχουν χαθεί τα ίχνη άλλου μπλογκερ με παρεμφερές όνομα!