Γράμμα στον Shaq

Αγαπητέ Shaq,

Τα πρώτα χρόνια της καριέρας σου, μου ήσουν μισητός λόγω της υπερβολικά μονοδιάστατης μπασκετικής σου ικανότητας. Ο μόνος λόγος που έπαιζες μπάσκετ ήταν αυτός ο φανταστικός συνδυασμός όγκου, δύναμης και ταχύτητας, παρά τα 216 εκατοστά και τα 150 κιλά (πλέον). Κάτι που ίσως δεν έχει εμφανιστεί ποτέ ξανά σε αυτόν τον πλανήτη. Όσο πέρναγε ο καιρός όμως έμαθες κάποιες βασικές κινήσεις στη ρακέτα αλλά και να πασάρεις όταν σου κάνουν double και triple team. Ήσουν σίγουρα ο πιο dominating (όπως λένε οι Αμερικάνοι) παίχτης στην ιστορία του μπάσκετ, και κανένας αμυντικός δεν είχε ελπίδα όταν έπιανες τη μπάλα με πλάτη στο καλάθι. Το signature κάρφωμά σου ή ένα εύκολο hook ήταν η σίγουρη κατάληξη. Κατέχεις ήδη πολλά ρεκόρ και είσαι ο μόνος που κατάφερες να οδηγήσεις 10 φορές το ΝΒΑ σε ποσοστό field goal, αφήνοντας πίσω ακόμα και τον Wilt Chamberlain που έπαιζε σε εποχές που ο Κικίλιας θα φάνταζε legend.

Με την έλευση σου το 1992, οι Orlando Magic είχαν το πιο βελτιωμένο ρεκόρ της χρονιάς κι έχασαν τα playoff σε ισοβαθμία με τους Pacers! Για τα επόμενα 3 χρόνια τους οδήγησες μέχρι και τον τελικό, παρ’ότι η ομάδα είχε ιδρυθεί μόλις το 1989. Το 1996 οι (επίσης) μισητοί Lakers σε «έκλεψαν» από το «μικρό» Orlando και σου χάρισαν ένα τεράστιο συμβόλαιο μαζί με ένα καλάμι. Εκεί έγινες ηθοποιός, ράπερ, έβγαλες δικά σου video-games, δημιούργησες τη δική σου αποτυχημένη εταιρεία παπουτσιών και στον ελεύθερο χρόνο σου πήρες και 3 πρωταθλήματα παρέα με το τότε παιδαρέλι ονόματι Kobe.

Στα 32 σου άρχισες να καταλαβαίνεις ότι η μπογιά σου ξεφτίζει αλλά αντί να το παραδεχθεί και να αφήσεις τον Kobe να πάρει τα ηνία στο LA απολαμβάνοντας ήσυχα γεράματα, δημιούργησες την πολυδιαφημισμένη κόντρα μεταξύ σας κι αποφάσισες να σπρώξεις τη διοίκηση στα άκρα για να επιβάλεις την ανταλλαγή σου στο Miami.

Εκεί είχες τη μεγάλη τύχη να βρεις τον Dwyane Wade  και σε μία σεζόν (2006) που ο Θεός κοιμήθηκε (όπως με την Εθνική στο Euro 2004 :p ) κέρδισες ακόμα ένα ακόμα πρωτάθλημα. Στην Ανατολή υπήρχαν μόνο οι Pistons σε κάθοδο κι ο ακόμη 21χρονος LeBron. Ενώ στη Δύση είχε αρχίσει η πτώση των Spurs, με τους Mavericks να νιαουρίζουν και τους Suns να έχουν άμυνα γρανίτη γρανίτα.

Τις δύο επόμενες χρονιές, η κατρακύλα του Miami ήταν επικής μορφής. Εσύ φυσικά δεν καταδέχτηκες να είσαι μέλος ομάδας με αρνητικό ρεκόρ, για αυτό και έβρισκες συνεχώς δικαιολογίες τραυματισμού. Μέχρι που ξαφνικά ο Steve Kerr αποφάσισε να τα παίξει όλα-για-όλα φέρνοντας σε στο Phoenix στο 2008. Εκεί προς «έκπληξη» όλων, οι τραυματισμοί εξαφανίστηκαν. Αλλά δεν είχε καμία σημασία, γιατί θα έπρεπε ήδη να είσαι σπίτι σου. Πώς θα ήταν δυνατό στα 36 σου να παίξεις στην πιο run-n-gun ομάδα της ιστορίας του ΝΒΑ, που δεν έχει τη λέξη «άμυνα» στη στρατηγική της; Δεν ήταν δυνατό,  για αυτό και στην 1η ολοκληρωμένη χρονιά σου στην Arizona έμεινες εκτός playoff για πρώτη φορά μετά τη rookie season. Δεν το έβαλες κάτω όμως και παρ’όλο που δε μπορούσες να «πάρεις» τα πόδια σου εντός γηπέδου, έκανες ότι μπορούσες να γίνεις all-star στα κανάλια με το διαζύγιο, τις απειλές δολοφονίας εναντίον του νέου συντρόφου της πρώην γυναίκας σου μέσω του γιου σου (!)  αλλά και το δημόσιο εξευτελιστικό freestyle rap εναντίον του Kobe. Αντί να γίνεις πρότυπο και μέντορας για τους νέους παίχτες, προσπάθησες να τους μειώσεις όπως τον Dwight Howard, επειδή χρησιμοποίησε το παρατσούκλι σου (Superman), παρ’ότι ήσουν το ίνδαλμα του. Μέχρι και flopper κατάντησες στα γεράματα, ρίχνοντας την εικόνα σου ακόμα πιο χαμηλά.

Επειδή όμως σε αυτόν τον πλανήτη δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα σε έλλειψη άμυαλων, πείστηκε ο ιδιοκτήτης των Cavaliers να σε φέρει για παρέα στον LeBron μαζί με τα 20 εκατομμύρια μισθό το χρόνο, που παίρνεις από το 2005. Στο Cleveland τα πράγματα ήταν ακόμα πιο άσχημα. Σύντομα κατάλαβαν όλοι ότι η ομάδα είναι χειρότερη με σένα βασικό κι ακόμα κι ο LeBron ζήτησε να παίζει περισσότερη ώρα ο 22χρονος J.J. Hickson παρά εσύ. Στα playoffs εξαφανίστηκες, με τον Rondo να αλωνίζει στη ρακέτα όση ώρα πάταγες παρκέ. Μετά τον αποκλεισμό ήδη γνωρίζουν όλοι ότι δε θα σε κρατήσει η ομάδα, αλλά προχτές βγήκες πάλι δημόσια και δήλωσες πως θες να συνεχίσεις μέχρι τα 41 σου. Ακόμα και στην πρόσφατη φωτογράφηση σου στο Sports Illustrated, δείχνεις να έχεις πιει από το Συντριβάνι του Θανάτου όπως είπαν Αμερικάνοι bloggers.

Shaq, σου ζητάω να το ξανασκεφτείς και να αποσυρθείς. Έχεις ήδη χάσει την αξιοπρέπεια σου, πόσο μάλλον τις ικανότητες σου. Από το φόβο μήπως καρφώσει κάποιος στα μούτρα σου, έχεις αρχίσει πλέον να μη παίζεις καν μπάσκετ.

Σε ευχαριστώ για τις ιστορικές ατάκες, τα αστεία σου και το θέαμα που πρόσφερες. Σε μισώ για την υπεροψία σου και το πρωτάθλημα που μου έκλεψαν τα γκρίζα κοράκια το 2002, για να το δώσουν σε σένα επειδή ήσουν πιο δημοφιλής. Όπως κι αν έχει, πρέπει να φύγεις από το ΝΒΑ φέτος, πριν ρεζιλευτείς ακόμα περισσότερο και πάρεις μαζί σου κάποια άμοιρη ομάδα. Περιμένω νέα σου!

Με αγάπη και μίσος,

BuzzerBeater