Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γωνίες

22 Απριλίου, 2011

Όπως γνωρίζετε, το τρίποντο στο NBA βρίσκεται στα 7 μέτρα και 24 εκατοστά. Έτσι δεν είναι; Όχι. Για όσους δε το θυμούνται, στις γωνίες το «ημικύκλιο» στενεύει για να αφήσει χώρο (91 cm) μέχρι τη sideline. Η απόσταση του τρίποντου εκεί είναι στα 6 και 70.

Και θα μου πείτε, αυτά τα 54 εκατοστά παίζουν ρόλο; Ρωτήστε καλύτερα τον Gregg Popovich. Όπως μπορείτε να διαβάσετε και σε ένα άρθρο του SI σχετικά με τη σειρά Spurs-Grizzlies,  η ομάδα του San Antonio φέτος έχει σουτάρει τα περισσότερα γωνιακά τρίποντα στο ΝΒΑ. Συγκεκριμένα 80 (!) παραπάνω από τους 2ους στη λίστα Knicks. Αντίθετα, σε σύνολο προσπαθειών από το τρίποντο είναι μόλις 9η. Λίγο λιγότερα από τα μισά τρίποντα (38%) των Spurs, είναι από τις γωνίες. Αποτέλεσμα;

Έχουν το καλύτερο ποσοστό στο ΝΒΑ με 39,7%! Κι ας το δούμε πιο αναλυτικά..

 Θυμάται κανείς τις πρώτες χρονιές του Richard Jefferson (aka Στέλλας); Ήταν ένας κλασικός  υπέρ-αθλητικός παίχτης (κατσίκι) χωρίς μακρινό σουτ. Τις 2 πρώτες χρονιές είχε μόλις 23% και 25% από την περιφέρεια. Στην πορεία δούλεψε και το βελτίωσε, τελειώνοντας τις επόμενες 7 σεζόν με αστάθεια μεν αλλά από 31% ως και 39% δε. Ποτέ δεν έγινε χαρισματικός σουτέρ αλλά τουλάχιστον μπορούσε να απειλήσει. Φέτος όλα άλλαξαν. Περισσότερα από τα μισά τρίποντα που σούταρε (62%) ήταν από τις γωνίες. Το ποσοστό του ανέβηκε στο Ολύμπιο 44% και στην 6η θέση του σχετικού πίνακα, παρέα με την αφρόκρεμα του είδους (Allen, Curry, Bibby, Morrow κ.α.).

Ειδικό σύστημα για γωνιακό τρίποντο του Jefferson.

Ας δούμε και τους υπόλοιπους εκτελεστές των Spurs. Ο Matt Bonner παρά τα 6’10, εδώ και 7 χρόνια καταφέρνει να βρίσκει δουλειά μόνο για το σουτ του. Φέτος για πρώτη φορά έφτασε το 45,7% και είναι πρώτος στο ΝΒΑ!

Ο Gary Neal μπορεί να θεωρείται rookie, αλλά πολλοί από εσάς γνωρίζετε καλύτερα από μένα την Μεσογειακή του πορεία (σε Ισπανία, Ιταλία, Τουρκία). Μόνο στην Τουρκία για ένα χρόνο κατάφερε να περάσει το 40% από τα Ευρωπαϊκά τότε 6,25 cm. Φέτος στους Spurs έχει 42% και είναι 12ος στο ΝΒΑ.

Ο έτερος rookie James Anderson, έπαιξε σε μόλις 26 αγώνες λόγω τραυματισμού και πρόλαβε να φτάσει το 39%. Ο μέσος όρος του στο κολέγιο της Oklahoma State  ήταν 37,5%.

Όπως o Jefferson, έτσι κι ο George Hill πήρε περισσότερες προσπάθειες από τις γωνίες. Είχε 41% από αυτές και μόλις 33% από τις υπόλοιπες ζώνες τρίποντου.

Ακόμα κι ο Steve Novak (νεότερος Bonner), σημείωσε φέτος την καλύτερη του σεζόν από την περίμετρο με 55% σε 23 αγώνες.

Ποιος ξεχνάει τον βρώμικο Bowen και το θανατηφόρο corner-three;

Όπως μπορείτε να διαπιστώσετε στο εξαιρετικό STATS CUBE του nba.com, όλοι οι παίχτες του San Antonio (συμπεριλαμβανομένων Manu και Parker) έχουν καλύτερο ποσοστό από το corner-three, συγκριτικά με την υπόλοιπη περιφέρεια.

Για να έρθουμε και στα φετινά playoff. Χάρη στην πολύ καλή άμυνα των Grizzlies που ήδη έσπασαν το πλεονέκτημα έδρας των αντιπάλων, οι Spurs έχουν αναγκαστεί να πάρουν μόλις 10 προσπάθειες από τις γωνίες στα 2 ματς, δηλαδή περίπου 7 λιγότερες απ΄ότι συνηθίζουν. Ακόμα και ο Ginobili σε δηλώσεις του είπε πως είχε δυσκολία «να βρει τους σουτέρ στις γωνίες».

Τα corner-threes είναι από τα βασικότερα όπλα των San Antonio Spurs κι αφήστε τον Popovich να νομίζει ότι μας κοροϊδεύει λέγοντας πως αν ήταν στο χέρι του, θα καταργούσε τη γραμμή του τρίποντου.

Καλό Πάσχα!

7 Σχόλια leave one →
  1. takis permalink
    22 Απριλίου, 2011 22:04

    Ωραίο άρθρο ρε μπαγάσα, με κάτι τέτοια με σκλαβώνεις και δε σου τα «χώνω» (πολύ) περί «εμπορικότερου ever ΜJ».
    Ακόμη κι εγώ, που είμαι (γ)κουρού της πορτοκαλί θεάς, κάτι απέκομισα από τα γραφόμενα σου 😀

    YΓ. Σεβασμός στον, πραγματικά πανέξυπνο (3.96 GPA), Bonner. Η Νew Balance έχει λανσάρει υπόδημα με το όνομα του…

    • 23 Απριλίου, 2011 16:17

      Να’σαι καλά tak!

      Αυτά πρέπει να βλέπει ο Van Gundy που έχει ολόκληρο Howard και 20 σουτέρ και δε μπορεί να περάσει από τα κοτόπουλα της Atlanta.

  2. likudeez permalink
    23 Απριλίου, 2011 19:42

    Πάλι με τους ανύπαρκτους ασχοληθηκες γενικε;
    μακαρι να αποκλειστούν να μην ξαναπεράσουν πότε playoffs μέχρι να αλλάξουν πόλη , όνομα και νοοτροπία… (Χωρίς Duncan)

    San Jose amazings!!!

  3. Kraour permalink
    25 Απριλίου, 2011 01:38

    φετος το παιρνει ο kobe και τελειωνει δια παντος το παραμυθι της πολυεθνικης MJ A.E.

    • takis permalink
      25 Απριλίου, 2011 22:09

      Λυπάμαι αλλά οι Fakers δεν έχουν καμία ελπίδα για τον φετινό τίτλο, ο οποίος θα καταλήξει στην Ανατολή. Πιθανότατα, δε θα φθάσουν καν στους τελικούς.

      ΥΓ. Εδώ είμαστε και θα δούμε τι μέλλει γενέσθαι.

      • 25 Απριλίου, 2011 22:35

        Κατά βάση, αν και off topic, ακόμα κι αν το πάρει ο Kobe (γεγονός είναι ότι δύσκολα θα συμβεί αυτό, αλλά ποτέ δεν μπορείς να υποτιμάς μεγάλους παίχτες και προπονητές) δεν θα ξεπεράσει τον MJ.

        Τώρα, στο θέμα μας, πραγματικά, πολύ σωστή ανάλυση και μεγάλο ξεμπρόστιασμα για έναν προπονητή που ανήκει στην ελίτ των coach που εξαναγκάζουν τις ομάδες τους σε ΑΣΧΗΜΟ αλλά αποτελεσματικό μπάσκετ.

        Όσον αφορά αυτό που είπε ο Γενικός, ο ταβερνιάρης Van Gundy δεν ξέρω τι μπορεί να έχει στο μυαλό του. Πραγματικά, επί 3 χρόνια, το μόνο που έκανε η ομάδα του ήταν αυτό. Να σουτάρει ανελέητα με το χαζό παπαδοπαίδι κάτω από την μπασκέτα να μαζεύει 2 και 3 αντιπάλους πάνω του και την υπόλοιπη κουστωδία σουτέρ να περιμένουν με την άγκυρα στη sideline. Εντάξει, ίσως να κουράστηκε ο άνθρωπος, ίσως να έπιασε ταβάνι η ομάδα με αυτόν ή αυτός με την ομάδα. Δεν θα τον αποκαλούσα κακό προπονητή, αλλά δεν μπορεί κάτι παραπάνω. Μέχρι 2ο γύρο. Όχι φέτος. Γενικά.

    • X-NEC permalink
      29 Απριλίου, 2011 00:51

      Από το στόμα στου και στου Θεού το αυτί.

      Κατά τα άλλα, ένα ακόμη εξαιρετικό άρθρο του General.

Αφήστε απάντηση στον/στην takis Ακύρωση απάντησης